Articles By MarkvandeWeijer

Hoe maak je een presentatie spannend?

sunrise-1765027_1920

Een beeld zegt meer dan duizend woorden – wie kent die uitspraak nu niet?

Laatst hielp ik Bas Bloemink van Charco & Dique met de voorbereiding van zijn presentatie voor de Compliance Professionaldag 2016. Zijn kernboodschap was: crowdfunding is niet hip en gaaf want er zitten risico’s aan die kunnen leiden tot reputatierisico wanneer je als compliance officer je rol niet pakt.

Welk verhaal en welk beeld passen daar nu bij?

De standaard presentatie voorbij

“Mijn naam is … Ik mag u het komende halfuur iets vertellen over … Maar eerst zal ik mij even voorstellen.”

background-1747786_1280
(Foto: Fotocitizen, Pixabay)

We maken het allemaal mee en misschien begint u zelf ook zo uw presentatie. Op zich wonderlijk. Want als publiek weten we vaak al wie er iets gaat vertellen en waar dat over zal gaan. We hebben immers zelf gekozen om aanwezig te zijn. Juist om wat de spreker te melden heeft. Niet om een deel van de tijd te luisteren naar wat we net in het programmaboekje hebben gelezen.

Ooit een TEDtalk gezien die zo begint?

Waarom dan toch zo’n standaard opening? Omdat we dat gewend zijn, of omdat Powerpoint ons die richting op duwt? Of omdat we het beleefd vinden om onszelf eerst voor te stellen?

Rekening houden met biases bij beleggingsadvies, hoe doe je dat?

Hoe hou je als financieel adviseur of beleggingsadviseur in de advisering nu het beste rekening met de effecten van ‘gedragsfouten’ – biases zoals de behavioral finance dat noemt? Michael Pompian geeft hierop antwoord in zijn boek Behavioral Finance and Investor Types.

Pompian

In mijn vorige KennisWaeijer beschreef ik al kort de verwijzing die prof. Marc De Ceuster maakte naar het boek van Michael Pompian. Professor De Ceuster heeft de benadering van Pompian geïntegreerd in zijn aanpak van goals-driven advies. Hieronder treft u de hoofdpunten aan uit de samenvatting die ik van het boek van Pompian heb gemaakt. Een link naar de hele samenvatting deel ik graag met u. Zie onderaan dit bericht.

Een betere adviseur dankzij behavioural finance

We weten allemaal – of we zouden moeten weten – dat de puur rationele ‘homo economicus’ in het echt niet of nauwelijks bestaat. Veel van onze reacties zijn immers niet te verklaren op basis van rationeel economisch gedrag. In de behavioural finance zijn deze niet-rationele gedragingen beschreven en we doen er goed aan in de financiële dienstverlening hiermee rekening te houden. De grote vraag is echter: hoe dan? En hoe moet dat in opleidingen en examens terugkomen?

Inzichten op 20e verjaardag FFP

Op 6 april vierde de FFP haar 20e verjaardag met een zeer interessant symposium en de publicatie van een boek over de inzichten uit wetenschap en praktijk van de financiële planning. De eerste twee sprekers op het symposium, prof.dr. Henriëtte Prast en prof. dr. Marc De Ceuster, spraken over twee onderwerpen die ik graag met u deel omdat ze mooi passen bij mijn eerdere pleidooi voor meer aandacht aan behavioural finance in opleidingen over beleggen.

Wat je moet weten over beleggen, plus …

MiFID II stelt nieuwe eisen aan de kennis en vaardigheden van medewerkers die met klanten spreken over beleggen. Nieuw als in: nieuwe regels, uitgewerkt door de ESMA. Zijn deze eisen dan ook inhoudelijk anders dan wat we nu al kennen vanuit Wft, FFP en DSI? Nou nee, niet echt. En dekken deze eisen alle essentiële kennis en vaardigheden af om goed te kunnen adviseren of informeren over beleggen? Bijna, maar volgens mij ontbreekt er nog een essentieel thema.

Wie moet wat weten?

Financieel adviseurs en planners, beleggingsadviseurs en vermogensbeheerders; allen spreken ze met klanten over beleggen. Daarnaast zijn er ook medewerkers die alleen informeren, maar niet adviseren over beleggen. Deze groep medewerkers hoeft geen klantprofiel te kunnen maken en mag geen advies geven over een passende beleggingsoplossing. Volgens de ESMA hoeven ze daar dan ook niets van te weten.

Hoe zit het nu met de eisen aan de vakbekwaamheid van adviseurs?

De bomen in het vakbekwaamheidbos van beleggen

Medewerkers van beleggingsondernemingen krijgen te maken met vernieuwde eisen aan hun vakbekwaamheid. De basis hiervoor vindt u in de artikelen 24 en 25 van de MiFID II-regelgeving, nader uitgewerkt door de ESMA. Op dit moment kennen we in Nederland echter al vakbekwaamheidseisen op het gebied van beleggen in de Wft en bij DSI, de SEH, de FFP en de VBA. Ziet u door de bomen het bos nog?

Graag neem ik u mee door dit woud van eisen. Om te concluderen dat het uiteindelijk toch wel veel van hetzelfde is, maar dat er ook een paar nieuwe regels aankomen.

Wat een toets! Dat moet toch beter kunnen…

We hebben allemaal wel eens een examen gedaan met vragen die niet deugen. Van die vragen die meer op een leesoefening lijken of die niet eenduidig geformuleerd zijn. Het is dan ook lastig om een goede toets te maken, die een juiste afspiegeling is van de stof en waarbij de vragen toetstechnisch in orde zijn.

Al doende leert men

De afgelopen 25 jaar heb ik veel toetsen, cases en opdrachten ontwikkeld en beoordeeld. Ook ik heb goede en minder goede vragen gemaakt. Al doende leert men echter, en door te sparren met toetsdeskundigen, mijn eigen vragen te laten beoordelen en van tijd tot tijd bijscholing te volgen, werden mijn toetsen gaandeweg beter.

Waar moet je beginnen?

Werkt 70:20:10 ook voor mij?

Sinds mijn start als zelfstandig ondernemer heb ik dingen moeten doen die ik niet eerder heb gedaan, zoals een website bouwen en inkopen boeken. Binnen organisaties waar ik heb gewerkt, was er altijd wel een collega die deze taken op zich nam. In eerdere KennisWaeijers schreef ik dat leren in organisaties vooral plaats vindt tijdens het werk en door het werk. Tijd om dit principe op mijzelf toe te passen. In deze KennisWaeijer deel ik mijn recente ervaringen met 70:20:10.

Wat is 70:20:10 ook al weer?

Leren vindt voor het grootste deel plaats tijdens en door het werk. Charles Jennings duidt dit aan met 70:20:10. 70% van het leren vindt plaats door te werken, 20% door samen te werken en 10% door formeel leren, bijvoorbeeld in een training. Deze verhoudingen zijn natuurlijk niet heilig en afhankelijk van de situatie (zie ook de blog van Wilfred Rubens), maar ze geven wel aan waar de nadruk ligt.

In mijn praktijk

Een voorbeeld: de bouw van mijn website.

‘Tussen de oren’ is niet genoeg …

Leren is meer dan opleiden, dat besef dringt inmiddels steeds verder door. Dit blijkt wel uit de aandacht voor 70:20:10. Zie ook mijn KennisWaeijer van 23 oktober 2015. Daarin betoogde ik dat we het idee moeten loslaten dat opleiding dé oplossing is voor een prestatieverbetering.

Afgelopen maand las ik een interessant artikel uit het Jaarboek Compliance 2015. Hierin voeren Edgar Karssing en Ruud van der Mast een dialoog ‘Over e-learning, compliance awareness en collegiaal beraad’, zoals de titel van dit artikel luidt.

In dit artikel gaan zij in op de voor- en nadelen van e-learning bij het kweken van compliance awareness en hoe het moreel debat een belangrijke bijdrage aan deze awareness levert. Een belangrijke conclusie van beide auteurs is dat je moet beginnen bij het uiteindelijke doel dat je wil bereiken – de compliance awareness – en dat je van daaruit bepaalt welke middelen daaraan het beste kunnen bijdragen. Een logische aanpak.

Extra dimensie

Graag wil ik hierbij een dimensie aan hun dialoog toevoegen. We moeten volgens mij namelijk nog een extra stap zetten. Dat komt omdat ik een ander uiteindelijk doel zie.

Leren met Augmented Reality; ontdek nieuwe mogelijkheden

Zou het niet mooi zijn wanneer je de digitale wereld 1:1 kan koppelen aan de fysieke wereld met als gevolg een rijkere leerervaring? Augmented Reality (AR) maakt dit mogelijk. Het mooie van AR vind ik dat je leren hiermee speelser en actiever kan maken, bijvoorbeeld in de vorm van een speurtocht in een modern jasje.

Om te begrijpen hoe dat werkt, volgt eerst een korte uitleg van AR, toegelicht met een voorbeeld. Daarna geef ik twee voorbeelden van AR in leersituaties.