De standaard presentatie voorbij

“Mijn naam is … Ik mag u het komende halfuur iets vertellen over … Maar eerst zal ik mij even voorstellen.”

background-1747786_1280
(Foto: Fotocitizen, Pixabay)

We maken het allemaal mee en misschien begint u zelf ook zo uw presentatie. Op zich wonderlijk. Want als publiek weten we vaak al wie er iets gaat vertellen en waar dat over zal gaan. We hebben immers zelf gekozen om aanwezig te zijn. Juist om wat de spreker te melden heeft. Niet om een deel van de tijd te luisteren naar wat we net in het programmaboekje hebben gelezen.

Ooit een TEDtalk gezien die zo begint?

Waarom dan toch zo’n standaard opening? Omdat we dat gewend zijn, of omdat Powerpoint ons die richting op duwt? Of omdat we het beleefd vinden om onszelf eerst voor te stellen?

Natuurlijk is het goed om duidelijk te maken waarom jij daar nu staat. Maar dat toon je toch aan door een goed verhaal? En niet door een deel van de kostbare tijd te vullen met informatie die niet over het onderwerp gaat waarvoor mensen zijn gekomen.

Maar hoe dan wel?

Wij houden van verhalen. Die spreken tot de verbeelding. Bovendien zijn onze hersenen zo ingericht dat we een verhaal beter onthouden. Begin daarom met een kort verhaal. Dat kan een voorbeeld zijn, een anekdote of een eigen ervaring. Als het maar betrekking heeft op het onderwerp.

En beperk u daarbij tot één boodschap.

Elke voorbereiding van een presentatie begint daarom met de beantwoording van deze twee vragen:

  • Wat is mijn kernboodschap?
  • Wat wil ik dat mijn luisteraars in ieder geval onthouden na afloop van mijn presentatie?

Hiermee hebt u de basis gelegd.

Hoe u de presentatie vervolgens spannend maakt, bespreek ik in mijn volgende blog. Een tipje van de sluier: kijk eens op de website van Nancy Duarte. Zij heeft mij enorm geïnspireerd. Hierover de volgende keer meer.